مهدی مصدق؛ حنیف کازرونی
چکیده
چکیده
روش‌های قدیمی آماده‌سازی نمونه و تجزیه زیستی در زمینه آنالیز سیستم‌های زنده در شرایط آزمایشگاهی با محدودیت‌ها و نارسایی‌هایی همراه هستند. نمونه‌برداری درون‌تنی (in vivo) با هدف بهبود صحت و ارتقای عملکرد آنالیزهای زیستی به‌صورت درجا (in-situ) و درمحل (on-site)، تکنیک مناسبی برای برطرف‌سازی مشکلات روش‌های سنتی است. در این زمینه در ...
بیشتر
چکیده
روش‌های قدیمی آماده‌سازی نمونه و تجزیه زیستی در زمینه آنالیز سیستم‌های زنده در شرایط آزمایشگاهی با محدودیت‌ها و نارسایی‌هایی همراه هستند. نمونه‌برداری درون‌تنی (in vivo) با هدف بهبود صحت و ارتقای عملکرد آنالیزهای زیستی به‌صورت درجا (in-situ) و درمحل (on-site)، تکنیک مناسبی برای برطرف‌سازی مشکلات روش‌های سنتی است. در این زمینه در سالهای اخیر از میان روش‌های آماده سازی نمونه، ریزاستخراج فاز جامد (SPME) در شرایط درون‌تنی با بهرهگیری از امتیازاتی همچون سادگی اجرا و غیرتخریبی بودن، مورد توجه ویژه محققین قرار گرفته است. این بررسی بهطور خلاصه به کاربرد ریزاستخراج فاز جامد درون‌تنی به عنوان یک روش آماده‌سازی نمونه در سیستم‌های زنده شامل گیاهان و جانوران (به ویژه مطالعه متابولیتهای سیستم‌های زیستی و تحقیقات بالینی) میپردازد. همچنین، پوششهای زیستسازگار و نوآوریهای ریزاستخراجی که بهمنظور ارتقا حساسیت و عملکرد روش، بهکار گرفته شده مورد بررسی قرار میگیرد. در نهایت، چالشهای پیش رو در مسیر توسعه این تکنیک بررسی شده و پیشنهاداتی در زمینه پیشبرد فعالیتهای کاربردی آن ارائه میگردد.
